Nasıl bakabiliyorsun gözlerimin içine,
Seni özüme doğru götüren açık kapılar gibi
Can taşımadan bezdiğim bu yerlerde ruhum soğuklarda uyumaktaydı
Sen onu oralarda bulana kadar,
Yuvasına geri götürüne kadar,
İçimi uyandırana kadar
İçimi uyandır
Seslen bana ve kurtar beni karanlıklardan
Harekete geçir kanımı, aksın
Yaşamamışlığım belirmeden,
Kurtar beni hiçliğimden
Neyden mahrum kaldığımı şimdi anlıyorum
Beni hemen terk edemezsin
İçime nefesini ver ve gerçek yap beni
Hayata döndür beni
Senin dokunuşların
Senin sevgin olmadan içim buz tutmuş gibi
Tüm bu ölüm arasında, tek sensin, hayat olan.
İnanamıyorum nasıl göremedim bu kadar zaman
Karanlıkta yaşıyordum ama sen orda, önümdeydin.
Bin yıldır uyuyormuşum anlaşılan
Her şeye açmalıyım gözlerimi
Beni ölüme terk etme
Bir tek ses, bir tek düşünce olmayan bu yerde..
Daha fazlası yaşanmalı
Beni hayata döndür